Опросы о православных детских лагерях пока дали один позитивный результат — своего ребенка я уж точно в никакой лагерь не отдам, тем более в «православный»..
Впрочем, как и в «православную» гимназию.
И вам не советую.
Геморрой.
Written on Май 9th, 2004 by priestal
Posted in Без рубрики
Почему, батюшка?
Почему, батюшка?
А мне в лагере нравилось в детстве. Правда, православным он не был, ясное дело.
Вот про гимназию — согласна (с поправкой на конфессию, конечно).
А мне в лагере нравилось в детстве. Правда, православным он не был, ясное дело.
Вот про гимназию — согласна (с поправкой на конфессию, конечно).
Православный лагерь — тысяча разных вариантов.
Православный лагерь — тысяча разных вариантов.
Nu i zrya. U menya dochka uchitsya v pravoslavnoj gimnazii, a ya prepodayu. U nas bylo uzhe 6 vupuskov. Deti horoshie i postupayut bez problem.
Nu i zrya. U menya dochka uchitsya v pravoslavnoj gimnazii, a ya prepodayu. U nas bylo uzhe 6 vupuskov. Deti horoshie i postupayut bez problem.
Можаце аддаць у каталіцкі летнік.:)
Дачка некалькі разоў была ў каталіцкім летніку, дзе адпачываюць дзеці з Тулы, Калугі і Обнінска. Звычайны дзіцячы лягер у вёсцы пад Калугай, дзе парафія купіла і адрамантавала дом. Распарадак таксама звычайны. Дзеці самі сябе абслугоўваюць(мыюць посуд, накрываюць на стол і т.д.).Зь імі некалькі бацькоў-парафіянаў і манашка, прыяжджаюць ксяндзы, каб раз на дзень адслужыць імшу. У праграме гульні і вандроўкі па навакольлю, купаньне.
Дарэчы дзеці ня толькі каталіцкія — пару разоў была дачка праваслаўнага сьвятара з Обнінску.
Дзеці застаюцца задаволенымі.Потым падтрымліваюць кантакты: звоняць, перапісваюцца, сустракаюцца.
дзеці пасьля каталіцкага летніку:
— у летніку значна пашырылася маё веданьне граху
— асабліва мне спадабалася, калі мы цьвічкамі прыбівалі да крыжа ляльку Хрыста
(праўда, гэта з польскага каталіцкага лягеру)
Можаце аддаць у каталіцкі летнік.:)
Дачка некалькі разоў была ў каталіцкім летніку, дзе адпачываюць дзеці з Тулы, Калугі і Обнінска. Звычайны дзіцячы лягер у вёсцы пад Калугай, дзе парафія купіла і адрамантавала дом. Распарадак таксама звычайны. Дзеці самі сябе абслугоўваюць(мыюць посуд, накрываюць на стол і т.д.).Зь імі некалькі бацькоў-парафіянаў і манашка, прыяжджаюць ксяндзы, каб раз на дзень адслужыць імшу. У праграме гульні і вандроўкі па навакольлю, купаньне.
Дарэчы дзеці ня толькі каталіцкія — пару разоў была дачка праваслаўнага сьвятара з Обнінску.
Дзеці застаюцца задаволенымі.Потым падтрымліваюць кантакты: звоняць, перапісваюцца, сустракаюцца.
дзеці пасьля каталіцкага летніку:
— у летніку значна пашырылася маё веданьне граху
— асабліва мне спадабалася, калі мы цьвічкамі прыбівалі да крыжа ляльку Хрыста
(праўда, гэта з польскага каталіцкага лягеру)
Не ведаю, ойча, пра якія праваслаўныя летнікі Вам казалі, але летнік Петра-Паўлаўскага сабора быў дастаткова добрым. Чаму кажу «быў» — я даўно ўжо не маю да яго дачынення і не ведаю як там зараз, але раней там было шмат цікавага. Былі і гульні. У тым ліку гулялі і ў «Зарніцу», займаліся спартыўнымі спаборніцтвамі. Увечары і з раніцы ўсе збіраліся на малітвы. Хадзілі ў лес, на раку, працавалі па добраўпарадкаванню тэрыторыі. Раз на тыдзень хадзілі ў царкву. Дзецям падабалася. З імі былі выкладчыкі нядзельнай школы, у першыя пару сезонаў абавязкова быў святар. Усё гэта адбывалася ў вёсцы пад Ракавам. Можа зараз усё змянілася, але ў мяне ўражанні пра гэты летнік толькі добрыя.
Гэта пад кіраўніцтвам айца Алексія?
Менавіта так. Але, наколькі я даведаўся, зараз гэта зусім ужо не той летнік. Не хачу крыўдзіць а. Максіма, але ў яго атрымоўваецца не так цікава, як у а. Аляксія — гэта ацэнка саміх дзяцей.
Не ведаю, ойча, пра якія праваслаўныя летнікі Вам казалі, але летнік Петра-Паўлаўскага сабора быў дастаткова добрым. Чаму кажу «быў» — я даўно ўжо не маю да яго дачынення і не ведаю як там зараз, але раней там было шмат цікавага. Былі і гульні. У тым ліку гулялі і ў «Зарніцу», займаліся спартыўнымі спаборніцтвамі. Увечары і з раніцы ўсе збіраліся на малітвы. Хадзілі ў лес, на раку, працавалі па добраўпарадкаванню тэрыторыі. Раз на тыдзень хадзілі ў царкву. Дзецям падабалася. З імі былі выкладчыкі нядзельнай школы, у першыя пару сезонаў абавязкова быў святар. Усё гэта адбывалася ў вёсцы пад Ракавам. Можа зараз усё змянілася, але ў мяне ўражанні пра гэты летнік толькі добрыя.
Гэта пад кіраўніцтвам айца Алексія?
Менавіта так. Але, наколькі я даведаўся, зараз гэта зусім ужо не той летнік. Не хачу крыўдзіць а. Максіма, але ў яго атрымоўваецца не так цікава, як у а. Аляксія — гэта ацэнка саміх дзяцей.