Паглядзеўся ў люстэрка — ці можа я вельмі так падобны на агента, што ўмяне ўсё жыцьцё перасьледуе гэта падазрэньне? Быў ўжо і агентам КДБ, і масонтва, і баптызму, і нацыяналізму , і маскалізму… і вось нават ужо агент мітрапалічага піярізму… ды яшчэ такога, што ніводнаму мітрапаліту не датумкаць))
І галоўнае.. ніхто грошы не плоціціць за шчырую працу… Вось кажу сёньня жонцы:»Ведаеш.. а я працую на мітрапалічы піяр…» — «Дык вось чаму цябе жадае бачыць мітрапаліт! Ен хоча табе грошы выплаціць..Бо за піяр вялікія грошы звычайна атрымліваюць… А нам як раз няма на што на поўдзень паехаць»

Калісьці мне здавалася, што экклезіялёгія гэта вельмі важна і цікава, што недзе тут захаваны адказы на галоўныя пытаньні сучаснага царкоўнага жыцьця… Але цяпер я пачынаю разумець, што на самой справе гэта вялікая і і небяспечная пастка…. Гэта як бясконцая будоўля у савецкім штылі, калі ніхто ўжо не памятае дзеля чаго ўсё пачало будавацца, але кожны мудра разважае, як правільна класьці цэглю і дзе яна была пакладзена ня так… Гэта ж так цікава і доўга можна ўваходзіць у дэталі… І кожнаму, хто слухае, павінна быць панятна, што вось яны, спецыялісты… не дарма лапшу жуюць… маюць вялікае дачыненьне да «Вялікай Будоўлі»… А Ён… дзеля Каго гэта планавалася ўсё, даўно ўжо пасяліўся ў халугах… і робіць Сваю Вялікую Справу, нават і ня гледзячы ў бок спецыялістаў-будаўнікоў… Хаця можа ім гэта і патрэбна.. Спакайней неяк…

И што гэта ўвага такая да нашага мітрапаліта? Можа і сапраўды яшчэ будзе патрыярхам… Што тады нам рабіць?

Сёньня ўпершыню прыйшлося служыць акафіст «Неупіваемая чаша»…Можа гэта гіперкарма за крітыку айца Андрэя?…
І вось цікава…. усе нашыя іконы не за а супраць.. нават так і пішуць як назву… Як самі бачыце…

Сёньня прачытаў у жыціі мучаніцы Ірыны.. як яна адчувала, як пыталася у старца свайго пра Ісуса.. і чым больш пыталася, тым больш перапаўнялася жаданьнем быць з Ім..больш і больш пламянела…
І я падумаў.. а ці я хоць як-небудзь пламянею?.. Ёсьць Ён ці няма.. Усё адно..

Што гэта — мука вечная? Гэта калі нікога ня любіш, і ніхто табе не патрэбен… Нават Бог… І НІХТО з людзей… і з іншых усялякіх там істот. Гэта куды больш жудасна, чым як у дзяцінстве ці юнацтве… калі чалавек пакутуе ад таго, што ён нікому не патрэбны, што яго ніхто не любіць… А цяпер падумаеш — ну хай бы я быў не патрэбны, але дайце мне адчуваньне, што хоць нехта патрэбен дзеля мяне… Бо і жыць навошта тады? можа гэта ўжо сьмерць? .. Не.. калі б так… Гэта бязконцыя пакуты.. ГЭТА САПРАЎДЫ ПЕКЛА.

IN ENGLISH

В Гомельской епархии продолжается джихад против священника Георгия Волковинского. Как известно, вся его «вина» — в попытках наладить на приходе систематическую катехизацию, используя для этого опыт Московской Свято-Филаретовской Школы. Это высшее учебное заведение организована братством единомышленников, сплотившихся вокруг известного священника Георгия Кочеткова. Одна только эта фамилия продолжает почему-то наводить ужас на «православное благочестие», узревшего в практикуемых здесь живых формах церковной жизни нечто сугубо «опасное и вредное» для Православия. Сам отец Георгий , братство, Школа, некогда существовавший, но разгромленный приход, постоянно подвергаются напаткам и обвинениям. Неудачно закончились попытки изобличитьотца Георгия Кочеткова в ереси. Но синодальная богословская комиссия таковой не обнаружила.
Однако это не помешало епископу Аристарху мотивировать свои гонения на гомельского священника принадлежностью к некоей «ереси кочетковцев». Два месяца назад отец Георгий Волковинский был отстранен от «священнослужения в Гомельской епархии и отчислен из ее клира». Для подтверждения «еретичности» отца Георгия была использована частная переписка священника с епископом Зарубежной Церкви Александром Милеантом. Последний проявил просто гениальность в деле «быть всем для всех». Для отца Георгия он продемонстрировал свой церковный либерализм. Для «сергианского» епископа – готовность выслеживать и изобличать общих врагов. Прямо как по Евангелию – «І спрыяціліся ў той дзень Пілат зь Ірадам паміж сабою…» (Лук 23,12).
Ну вот.. А сегодня колоритное продолжение истории. Уже без всякого указа, хоть даже и глупого, с отца Георгия епископ Аристарх просто содрал крест. А как это понимать, думай уже сам. Только вчера отец Георгий пытался поговорить с митрополитом Филаретом. Ведь Патриарший Экзарх как-никак. «Мирись с епископом… Доказывай, что ты не верблюд…» Но даже и слова не дали… Я- начальник, ты – дурак… Или в свете сказаного: я-лев, а ты-верблюд…

О достойном пастыре священнике Георгие Волковинском (frgeorge). Пусть Господь будет с ним в эти дни.

Let’s pray about the worthy pastor — priest George Volkovinsky (frgeorge). Let God will be with him these days.

Несколько лет назад прихожанка и певчая нашего прихода, уехавшая, как она пишет, «за мужем «декабристом» в джунгли Амазонки играть на скрипке в симфоническом оркестре». В качестве анонима она давно участвует в ЖЖ. Зовут ее Елена.
Может быть у каго-то есть возможность поделиться с ней кодом. Буду очень благодарен.