Геморрой.

Приходской «фундаменталист» Николай

Паномарь Николай

You can leave a response, or trackback from your own site.

22 Responses to “Приходской «фундаменталист» Николай”

  1. гы. а почему «фундаменталист»?..

    • Потому что так и есть:) Вы разве не слышали? ИНН, паспорта, всенародное покаяние:0 Но, славу Богу, без озлобления. Добрейший человек. Однажды целое лето какого-то воробья откармливал. Но воробья в конце концов сьели коты, который тоже откармливали те же добрейшие люди прихода. Между прочим, очень символично:)

  2. гы. а почему «фундаменталист»?..

  3. Потому что так и есть:) Вы разве не слышали? ИНН, паспорта, всенародное покаяние:0 Но, славу Богу, без озлобления. Добрейший человек. Однажды целое лето какого-то воробья откармливал. Но воробья в конце концов сьели коты, который тоже откармливали те же добрейшие люди прихода. Между прочим, очень символично:)

  4. Рассказ про воробья тянет на философскую притчу. :-)

  5. Мне праваслаўныя святары хіппі напамінаюць: такія ж бароды, доўгае валоссе.

    • гэта не святар.

      • А чаму ён у рызе (ци як гэта называецца)?

        • гэта называецца сціхар. такі, разам з араром (арар — такі шалік, які да левага пляча на гузіку прымацоўваецца) — носіць дыякан.
          святар такога не носіць.

        • Удакладню. А то Бурбалка так патлумачыла, што можна падумаць, што гэта дыякан. Гэта і не дыякан. Гэта панамар, па-прастому служка — міранін без усякага пасьвяшчэньня, які дапамагае сьвятару — падае кадзіла, што трэба прынесьці і аднесьці, і г. д.

    • Ну а навогул у гэтам параўнаньні ёсьць сэнс. Хіппі ў СССР ў нейкім сэнсе даволі часта адчувалі нейкую блізкасьць да Царквы. Бо царква таксама была маргінальнай, была альтэрнатыай пануючаму стылю жыцьця. Гэта стварала добрыя умовы таму, што некаторыя хіппі прыходзілі ў Царкву. Вось, напрыклад, а. Андрэй Лемешонак, які стварыў манастыр у Навінках, былы хіппі, прыйшоў да веры яшчэ ў пачатку 70-х гадоў.
      І гэта ня толькі ў СССР. Мітрапаліт Антоній Суражскі вёў даволі паспяховую пропаведзь сярод хіппі ў Велікабрытаніі. І яго пачыналі слухаць таму, што ён быў падобны на іх зьнешне — барада, доўгае адзеньне…

  6. Мне праваслаўныя святары хіппі напамінаюць: такія ж бароды, доўгае валоссе.

  7. гэта не святар.

  8. А чаму ён у рызе (ци як гэта называецца)?

  9. гэта называецца сціхар. такі, разам з араром (арар — такі шалік, які да левага пляча на гузіку прымацоўваецца) — носіць дыякан.
    святар такога не носіць.

  10. Удакладню. А то Бурбалка так патлумачыла, што можна падумаць, што гэта дыякан. Гэта і не дыякан. Гэта панамар, па-прастому служка — міранін без усякага пасьвяшчэньня, які дапамагае сьвятару — падае кадзіла, што трэба прынесьці і аднесьці, і г. д.

  11. Ну а навогул у гэтам параўнаньні ёсьць сэнс. Хіппі ў СССР ў нейкім сэнсе даволі часта адчувалі нейкую блізкасьць да Царквы. Бо царква таксама была маргінальнай, была альтэрнатыай пануючаму стылю жыцьця. Гэта стварала добрыя умовы таму, што некаторыя хіппі прыходзілі ў Царкву. Вось, напрыклад, а. Андрэй Лемешонак, які стварыў манастыр у Навінках, былы хіппі, прыйшоў да веры яшчэ ў пачатку 70-х гадоў.
    І гэта ня толькі ў СССР. Мітрапаліт Антоній Суражскі вёў даволі паспяховую пропаведзь сярод хіппі ў Велікабрытаніі. І яго пачыналі слухаць таму, што ён быў падобны на іх зьнешне — барада, доўгае адзеньне…

  12. Ясна. Міністрант па-нашаму.

Leave a Reply