Posted in Паводле Лукаша 18
9 Сказаў таксама да некаторых, якія былі ўпэўненыя ў сабе, што яны праведныя, і прыніжалі іншых, наступную прытчу:
10 два чалавекі ўвайшлі ў храм памаліцца: адзін фарысэй, а другі мытнік.
11 Фарысэй, стаўшы, маліўся сам сабе так: Божа! дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі, рабаўнікі, крыўдзіцелі, блудадзеі, альбо як гэты мытнік:
12 пашчуся два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што набываю.
13 А мытнік, стоячы воддаль, не адважваўся нават падняць вочы да неба; але, б’ючы сябе ў грудзі, казаў: Божа! будзь міласэрны да мяне, грэшніка!
14 Кажу вам, што гэты пайшоў у дом свой апраўданы болей, чым той: бо кожны, хто ўзьвялічвае сам сябе, паніжаны будзе, а хто паніжае сябе, узвысіцца.
Звычайна дастаецца нашаму беднаму фарысею… Нават у самой службе ён к як толькі не клянецца. А вось што бачым у Эвангельлі: «гэты пайшоў у дом свой апраўданы болей, чым той»… Гэта кажа нам, што не такі ўжо прапашчы гэты фарысей..
Тым больш, што за гэтым прама напісана: «кожны, хто ўзьвялічвае сам сябе, паніжаны будзе, а хто паніжае сябе, узвысіцца».…
А вазвысіцца магчыма ня толькі праз самадавольства зробленнымі «у імя Божае» справамі, але і нават пакаяньнем… Бо цяпер, калі ўжо ўсе ведаюць гэту прытчу, гэта так проста:»Вось я.. нічого не зрабіў добрага… але я ж не тыя вон фарысеі, што нейція запаветывыконваюць… пагарджаюцца гэтым… а я лепш за іх… бо няма мне чым пагарджацца.. я каюсь! Вось! і таму я мытарь, лепшвй за вас!»
Фарысейства мытаря… Яно так утульна дзеля нас… Вядома ж — рабіць ня трэба нічога.. бей сябе іў грудзі… Ці ня так глядзіць, бывае, прваслаўны на пратэстанта? «Вось яны якія добрыя… ва ўсім… ну нічога… у нас затое.невядомае ім па ўзроўню пакаяньне..»
І яшчэ. Будзем памятаць, што і мытар, і фарысей кожны са сваім апраўданьнем «пайшлі ў дом свой»… А там што? Можа той, хто быў меньш апраўданы, павялічыць сваё апраўданьне ў шмат разоў больш, чым той, хто выйшаў із царквы з большым патэнцыялам… Бо пакаяньне менавіта само патрабуе спраў. І калі іх няма, няма і апраўданьня, сколькі ня бей сябе у грудзі…
Fariseyu dostaetsya ne tol’ko v tserkovnykh sluzhbakh, sovremennye bibleisty togo zhe mneniya. Naprimer, Ieremias v «Provozvestii Iisusa» pishet, chto slova «vyshel opravdannym bolee, nezheli tot», yavlyayutsya doslovnym perevodom slov Spasitelya, skazannykh po-arameyski. No v arameyskom yazyke, kak i v drugikh yazykakh toy zhe yazykovoy gruppy, utverzhdaet Ieremias, podobnaya grammaticheskaya konstruktsiya oznachaet tol’ko odno — farisey ne byl opravdan vovse.
Igor.
Эх, опять эти лингвистические тонкости… Я иногда думаю, для кого все это написано? Вроде писали простые люди для простых.. и то — по необходимости. Стали уходить апостолы, и нужно было закрепить письменно их предание. Не скажешь, что к этому приложили много скурпулезного научного труда. Фактически — наброски. С пониманием того, чтоэто только отпрвные точки, с которых тебя подымет ввысь Дух Святой..И «напомнит все»…
А мы теперь корпим, сравниваем переводы, аписки, анализируем … и ничего не знаем, а тем более — ни на что не способны.
Fariseyu dostaetsya ne tol’ko v tserkovnykh sluzhbakh, sovremennye bibleisty togo zhe mneniya. Naprimer, Ieremias v «Provozvestii Iisusa» pishet, chto slova «vyshel opravdannym bolee, nezheli tot», yavlyayutsya doslovnym perevodom slov Spasitelya, skazannykh po-arameyski. No v arameyskom yazyke, kak i v drugikh yazykakh toy zhe yazykovoy gruppy, utverzhdaet Ieremias, podobnaya grammaticheskaya konstruktsiya oznachaet tol’ko odno — farisey ne byl opravdan vovse.
Igor.
Эх, опять эти лингвистические тонкости… Я иногда думаю, для кого все это написано? Вроде писали простые люди для простых.. и то — по необходимости. Стали уходить апостолы, и нужно было закрепить письменно их предание. Не скажешь, что к этому приложили много скурпулезного научного труда. Фактически — наброски. С пониманием того, чтоэто только отпрвные точки, с которых тебя подымет ввысь Дух Святой..И «напомнит все»…
А мы теперь корпим, сравниваем переводы, аписки, анализируем … и ничего не знаем, а тем более — ни на что не способны.