Действительно, очень странно. В фойе, где стоит портрет, стоит подсвечник и лежит книга, полно безлюдье. За два дня в книге что-то порядка 11-12 записей. Я понимаю, что простому нормальному человеку просто в голову не приет взять идти в епархию и оставлять там запись (хотя о такой возможности оповещали СМИ). Но для «деятелей» всяких это же знакомое дело. Я же из таких людей увидел записи только муфтия и Кондрусевича.
Геморрой.
Written on Декабрь 8th, 2008 by priestal
Оставил запись в книге соболезнований
Posted in Без рубрики
а что есть такая христианская традиция делать подобные записи в книгах?
раз кнігу ў епархіі паклалі, можна было б і запіс пакінуць. пару добрых словаў пра патрыярха сказаць. у славакіі, напрыклад, ёсць гасцявыя кнігі ў кожным прыходзе, яны з любой нагоды просяць напісаць што-небудзь. у адной з кніг я пісала пасля мітрапаліта лаўра.
вось у Славакіі гэта і было б натуральна, а ў нас проста няма такой традыцыі.
Спадарове, дык наколькі ўсё-ж «кашэрна» мне, літвіну-каталіку,
http://nicolaev.livejournal.com/961676.html выказваць
спачуваньні праваслаўным? Згуба тое для вас, беларусаў, ці не?
Думаю, што не згуба. Паглядзеў камертарыі да Вашага паста. Шмат што можна сказаць і пра патрыярха, але адкудь, вось думаю, столькі злобы, як у Вашых каментатараў.
Калі Юга…
ты ўжо каталік? дзівосы дзіўныя, заўжды думала, ты будыст ці нешта такое.
смерць патрыярха — нармальная з’ява ў свеце, дзе людзі смяротныя. асабіста я не патрабую спачуванняў.
:))) Шляхі Пана не спавядальныя :)))
http://nicolaev.livejournal.com/954547.html
Будызму майму, як практыцы Спачуваньня, Хрысьцянства не замінае :)) Галоўнае, каб пан ксёндз не цураўся, а ён не цураецца Я экумэнічнага складу, даўно ўжо цягнуўся да Касьцёлу. Важна сваечасова сустрэць добрага, мудрага й разумнага ксяндза. Такім стаўся на шабановай парафіі пан ксёндз Юры Санько. І «навяртаньне» праходзіць вольна, шчыра, без праблем. Бо гэта не пераход з Будызму ў Каталіцтва, а пераход з Праваслаўя (быў у маленстве ахрышчаны, але сябе за праваслаўнага не ўважаў) да Каталіцтва шматлікіх пакаленьняў продкаў. З Буддызму я «не выходжу», бо будыйскае імкненьне да разьвіцьця ўласнага спачуваньня да жывых і мартвых, будыйскія практыкі медытацыі — Каталіцкай веры не замінаюць… Пан ксёндз казаўшы, іхныя браты ў тыбецкіх манахаў медытацыі вучыліся… :))
пра будызм не каментую. але як жа Баця?
я экумэністы
зь ім гаварыў на «праваслаўнай» мове,
але-ж ён ведаў, што я не «воцерковленный»,
а нейкі ўсходні Я да Праваслаўя будзь якога
негатыву ня меўшы, таму спакойна мімікраваў
з праваслаўнымі пад «праваслаўнага мірскога чайніка»
а что есть такая христианская традиция делать подобные записи в книгах?
раз кнігу ў епархіі паклалі, можна было б і запіс пакінуць. пару добрых словаў пра патрыярха сказаць. у славакіі, напрыклад, ёсць гасцявыя кнігі ў кожным прыходзе, яны з любой нагоды просяць напісаць што-небудзь. у адной з кніг я пісала пасля мітрапаліта лаўра.
вось у Славакіі гэта і было б натуральна, а ў нас проста няма такой традыцыі.
А в Москве не иссякает очередь пришедших на прощание.
Даже ночью. Даже в дождь…
А в Москве не иссякает очередь пришедших на прощание.
Даже ночью. Даже в дождь…
Может в этих книгах пишут официальные лица…
В воскресенье подходит мужик (не особо «воцерковленный») возле храма и спрашивает
— Это ничего если я в храм цветы принесу
— Конечно
Таким людям и в голову не придет записи оставлять
Так я э говорю как раз, что только записи двух официальных лиц там увидел.
Может в этих книгах пишут официальные лица…
В воскресенье подходит мужик (не особо «воцерковленный») возле храма и спрашивает
— Это ничего если я в храм цветы принесу
— Конечно
Таким людям и в голову не придет записи оставлять
а в каком качестве сейчас Кондрусевич?
Арцыбіскуп Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі —
по-просту говоря, старший костёльный иерарх на Беларуси
в хорошем
а в каком качестве сейчас Кондрусевич?
Спадарове, дык наколькі ўсё-ж «кашэрна» мне, літвіну-каталіку,
http://nicolaev.livejournal.com/961676.html выказваць
спачуваньні праваслаўным? Згуба тое для вас, беларусаў, ці не?
Арцыбіскуп Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі —
по-просту говоря, старший костёльный иерарх на Беларуси
вабшчэ у первы раз вижу такое, а книгу эту куды денуць потым, навыдумляюць усякага на западны манер, што скора не пернув у музей не войдешь
вабшчэ у первы раз вижу такое, а книгу эту куды денуць потым, навыдумляюць усякага на западны манер, што скора не пернув у музей не войдешь
в хорошем
Дзіўна, як гэта, што і равін не падпісаўся?
Не даехаў можа? бо па целіку нешта казаў.
Ага! Дык гэта ў корне мяняе справу
Дзіўна, як гэта, што і равін не падпісаўся?
Так я э говорю как раз, что только записи двух официальных лиц там увидел.
Не даехаў можа? бо па целіку нешта казаў.
Думаю, што не згуба. Паглядзеў камертарыі да Вашага паста. Шмат што можна сказаць і пра патрыярха, але адкудь, вось думаю, столькі злобы, як у Вашых каментатараў.
Ага! Дык гэта ў корне мяняе справу
Калі Юга…
ты ўжо каталік? дзівосы дзіўныя, заўжды думала, ты будыст ці нешта такое.
смерць патрыярха — нармальная з’ява ў свеце, дзе людзі смяротныя. асабіста я не патрабую спачуванняў.
:))) Шляхі Пана не спавядальныя :)))
http://nicolaev.livejournal.com/954547.html
Будызму майму, як практыцы Спачуваньня, Хрысьцянства не замінае :)) Галоўнае, каб пан ксёндз не цураўся, а ён не цураецца Я экумэнічнага складу, даўно ўжо цягнуўся да Касьцёлу. Важна сваечасова сустрэць добрага, мудрага й разумнага ксяндза. Такім стаўся на шабановай парафіі пан ксёндз Юры Санько. І «навяртаньне» праходзіць вольна, шчыра, без праблем. Бо гэта не пераход з Будызму ў Каталіцтва, а пераход з Праваслаўя (быў у маленстве ахрышчаны, але сябе за праваслаўнага не ўважаў) да Каталіцтва шматлікіх пакаленьняў продкаў. З Буддызму я «не выходжу», бо будыйскае імкненьне да разьвіцьця ўласнага спачуваньня да жывых і мартвых, будыйскія практыкі медытацыі — Каталіцкай веры не замінаюць… Пан ксёндз казаўшы, іхныя браты ў тыбецкіх манахаў медытацыі вучыліся… :))
пра будызм не каментую. але як жа Баця?
я экумэністы
зь ім гаварыў на «праваслаўнай» мове,
але-ж ён ведаў, што я не «воцерковленный»,
а нейкі ўсходні Я да Праваслаўя будзь якога
негатыву ня меўшы, таму спакойна мімікраваў
з праваслаўнымі пад «праваслаўнага мірскога чайніка»